در روسیه تزاری، درست مانند کشورهای اروپایی، کاندوم را معمولا از روده حیوانات درست می کردند. بعد از انقلاب کمونیستی شوروی، در دهه ۳۰ میلادی بود که کارخانه ای در نزدیکی مسکو به نام Bakovski، با استفاده از رزین، شروع به تولید صنعتی کاندوم کرد.
این کارخانه تا حدود ۵۰ سال تنها کارخانه تولید کاندوم در کل شوروی بود و طی این مدت حدود ۲۰۰ میلیون قطعه کاندوم تولید کرد.
برای سال های سال عبارت «محصول شماره ۲» (Izdelie nomer dva) که مشخص کننده سایز بود، به جای کلمه کاندوم استفاده می شد. (سایز ۱ و ۳ بعد از مدتی از تولید خارج شد.)
جنس این کاندوم ها از لاتکس نبود و کیفیت خوبی نداشت. ضمن این که مثل اکثر محصولات، کاندوم در دوران شوروی کمیاب بود. قیمت این کاندوم ها ۲ کوپک بود (هر صد کوپک یک روبل است). در آن زمان ۲ کوپک، قیمت بلیت اتوبوس یا یک لیوان شربت بوده.
بعد از فروپاشی شوروی، این کارخانه از کار افتاد و انواع و اقسام کاندوم وارد روسیه شد.
جالب این است که شوروی، اولین کشوری بود که سقط جنین را قانونی کرد. فقط برای دو دهه در زمان استالین، محدودیت هایی اعمال شد که خیلی هم سختگیرانه نبود.
امروزه روسیه، با وجود در دسترس بودن کلیه امکانات پیشگیری از بارداری، بیشترین تعداد سقط جنین در دنیا را دارد و سالانه ۶ میلیون روس سقط جنین می کنند. یعنی دقیقه ای ۱۲ نفر!
این عدد حتی از تعداد سقط جنین در چین هم بیشتر است. در واقع، تعداد سقط جنین در روسیه دو برابر تعداد زاد و ولد است. و خبر بد این که ۲۰ درصد سقط جنین ها، مربوط به دختران ۱۰ تا ۱۸ ساله است.
و از این جالب تر این که این رقم در زمان شوروی ۴ برابر امروز بوده. بارها و بارها از دوست و آشنا و فامیل شنیده ام که در زمان شوروی چند بار سقط جنین کرده اند.
سقط جنین در روسیه زیر پوشش بیمه است و هزینه آن توسط دولت تامین می شود. تا ۱۲ هفته به اختیار خانم باردار، از ۱۲ هفته تا ۲۲ هفته، اگر بارداری به دلیل تجاوز باشد، و بعد از آن به دلایل پزشکی و سلامتی مادر.
با وجود قانونی بودن سقط جنین و در دسترس بودن هرچند محدود کاندوم، جمعیت شوروی از ۱۶۰ میلیون نفر در دهه ۳۰ میلادی، به ۲۹۰ میلیون نفر در دهه ۸۰ میلادی رسید. بیشترین رشد جمعیت مربوط به دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی، یعنی دوران رفاه نسبی بعد از جنگ جهانی دوم است. اما رشد جمعیت در روسیه امروزی، صفر یا منفی است.
و اما نکته آخر.
زمان شوروی، سعی کردند تا تمام مظاهر دینی را حذف کنند، از جمله، ختنه
اما در عمل اکثر مسلمانان، مانند بعضی از مسیحیان و یهودیان، به رسم و رسوم خود پایبند ماندند و در خفا به سنت های خود عمل می کردند.
دولت شوروی، به طور چرخشی، اعتقاد و تعهد بعضی از مقامات مسلمان را چک می کرد تا مطمئن شود فرزندان پسر خود را ختنه نکرده اند. ولی همیشه دلیل و بهانه ای پزشکی برای ختنه فرزندان خود «بر خلاف اعتقاد شخصی» پیدا می شد! و بنابراین مسلمانان، حتی مقاماتی که زیر ذره‌بین بودند، به سنت ختنه وفادار ماندند.
