در این دنیای جدید هر روز با اصطلاحات و کلمات جدید هم روبرو می شویم. میان این کلمات و اصطلاحات احتمالا نام خانه هوشمند به گوشتان خورده است. اما این اصطلاح دقیقا چه معنایی دارد؟ با شنیدن خانه هوشمند اولین چیزی که به ذهنتان می رسد چیست؟ چرا این موضوع طی چند سال اخیر با توجه گستردهای همراه گرفته است؟ اگر هیچ ایده ای در ذهنتان نیست یا مثل برخی از افراد تصویرِ گنگی از ترکیب تلفن هوشمند و خانه را تصور می کنید بهتر است در ادامه مطلب با کادولین همراه باشید.
خانه هوشمند چیست؟
یک خانه هوشمند به زبان ساده، خانه یا ساختمان مدرنی است که انواع گجتها و ابزارهای الکترونیکی آن به وسیله یک هاب یا سیستم مرکزی یکپارچه شده و به خوبی با هم کار می کنند. در خانه هوشمند شما به راحتی می توانید همه چیزِ خانه را از هر جایی که هستید حتی از دور ترین نقاط به راحتی کنترل کنید. می توانید برای بخش های مختلف خانه برنامه های از پیش تعیین شده قرار دهید یا در زمان هایی که خانه نیستید بر بخش های مختلف خانه نظارت داشته باشید.
بهعنوان مثال، فرض میکنیم بعد از ترک خانه شما میخواهید دمای محیط منزل را کاهش بدهید. یک خانهی هوشمند دارای ترموستات یکپارچه میتواند چنین کاری را انجام دهد. یا در محل کار هستید ولی میخواهید برای فرزندتون درب خانه را باز کنید، یک خانهی هوشمند انجام چنین کاری را ممکن میکند. هرچه میزان هوشمندی خانه بیشتر باشد و تکنولوژی قوی تری در آن استفاده شده باشد کارهای پیشرفته تری مثل جارو زدن هم برایتان انجام می دهد!
خانههای هوشمند چگونه کار میکنند؟
برای اینکه خانه هوشمند به خوبی کار کند بخش های مختلفی کنار هم قرار می گیرند و مجموعه ای هوشمند را ایجاد می کنند. این بخش ها مانند بدن انسان با هم مرتبط هستند. در بیشتر خانههای هوشمند، یک مغز یا هاب وجود دارد که اغلب شامل یک یا چند اپلیکیشن روی گوشی هوشمند می شود.
کنترل کننده مرکزی
هاب تمام فعالیتها را به گجتهای هوشمند در شبکه هدایت میکند. اگر خانه یک بدن باشد، این وسایل اعضای بدن آن هستند. با استفاده از قدرت اینترنت و اتصال یکپارچه، این گجتهای دستورالعملها را از هاب دریافت میکنند و سپس رفتارهای مکانیکی خاصی را بر اساس آن دستورالعملها انجام میدهند.
این رفتارها که اتوماسیون نامیده میشود، میتواند از فرستادن یک متن به عضوی از خانواده تا روشن کردن تمام چراغهای خانه و به کارگیری زنگ خطر امنیتی تغییر پیدا کند. بسیاری از افراد خانههای هوشمندی ایجاد کردهاند که وظایف پیچیدهای را انجام میدهند و شرکتهایی مانند اپل و گوگل روزبهروز نرمافزارهای پیشرفتهتری را برای این حوزه ارائه میدهند تا فرآیند خودکارسازی کارهای مختلف سادهتر شود.
پروتکلهای ارتباطی
پروتکل ارتباطی در واقع مسیری استاندارد و قابل قبول برای همه بخش های سیستم است تا بتواند اطلاعات را بین خودشان جا به جا کنند. این مسیرهای ارتباطی هم بی سیم هستند و هم با سیم. از بین مشهورترین پروتکلها میتوانیم به Zigbee، Z-Wave، Thread، KNX، Control4، بلوتوث و وایفای اشاره کنیم.
در حال حاضر مشهورترین پروتکلهای استفادهشده Zigbee و Z-Wave هستند. با این حال، بسیاری از تولیدکنندگان هم به بهرهگیری از Thread روی آوردهاند زیرا مزایای منحصربهفردی را نسبت به دیگر پروتکلها ارائه میدهد. علاوه بر این، برخی از این گجتهای هوشمند خانگی نیازی به اینترنت ندارند و فقط با بلوتوث میتوانند انجام وظیفه کنند و به همین خاطر با استقبال کاربران مواجه میشوند.
رابط های کاربری
رابط های کاربری خانه هوشمند درواقع ابزارهایی هستند که کاربران خانه هوشمند به کمک آن ها می توانند با خانه ارتباط برقرار کنند. این ابزارها از ریموت کنترل هوشمندی که جایگزین همه ریموت های خانه می شود تا کلید های هوشمند، صفحه های لمسی و یا همین تلفن همراه و تبلتی که همه از آن ها استفاده می کنند را در بر می گیرد.. به کمک این ابزارها شما به سادگی می توانید به خانه هوشمند فرمان بدهید یا برنامه ریزی های ساده تر را خودتان در آن ها اعمال کنید.
همچنین بخوانید :
سنسورها
سنسورها ابزارهایی هستند که می توانند از وضعیت های مختلف خانه نور، دما، رطوبت یا وجود دود گزارش تهیه کنند و با ارسال این گزارش ها برای کنترل کننده مرکزی به کمک پروتکل های ارتباطی امکان اعمال سناریو های از پیش برنامه ریزی شده را فراهم می کنند. مثلا با افزایش دما تا اندازه ای مشخص سیستم سرمایش خود بخود روشن می شود.
مزایای خانهی هوشمند
مهمترین مزیت خانهی هوشمند بحث آسودگی و آسایش کاربران است. در یک خانهی هوشمند از هر جای جهان میتوانید کولر و لامپها را خاموش و روشن کنید و حتی میتوانید ببینید که چه افرادی جلوی درب خانهی شما قرار دارند.
از دیگر مزایای خانههای هوشمند باید به امکانات شخصیسازی هم اشاره کنیم. با توجه به اینکه تعداد زیادی گجت هوشمند در بازار وجود دارد، میتوانید امکانات خانه را با توجه به سلیقهی شخصی خود تطبیق دهید. این یعنی هرکدام از خانههای هوشمند میتوانند مانند صاحب آن منحصربهفرد باشند. در نهایت، خانههای هوشمند از نظر امنیتی میتوانند امکانات بسیار بیشتری را نسبت به خانههای معمولی ارائه دهند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم.
- ایمنی بالا
- لوکس بودن
- قابلیت ارتقاء به مرور زمان
- کنترل همه تجهیزات خارج از منزل
- استفاده ساده برای کودکان و سالمندان
- تغییر بسیار کم در تابلو برق در هنگام سیم کشی
- سبد گسترده محصولات ( نزدیک به ۱۲ هزار محصول متنوع و کاربردی)
- هزینه کم به نسبت امکانات و ارزش افزوده ای که به خانه اضافه می شود
- تنوع بی نظیر واسطه های کاربری (ریموت، تبلت، تاچ اسکرین، موبایل، کلید هوشمند)
- امکان داشتن سیستم سنتی و هوشمند در کنار هم
معایب خانهی هوشمند
یکی از مهمترین معایب در این زمینه می توان به مشکل ارتباطی اشاره کرد. از آنجا که قطعی اینترنت خانگی کم و بیش اتفاق می افتد باید برای ارتباط با خانه در این مواقع فکری کرد.
همچنین برخی کاربران نگران هک شدن گجتهای هوشمند خانگی هستند. در زمینه نیز شرکتها با بهرهگیری از پروتکلهای امنیتی پیشرفته، هک شدن گجتهای خانگی را تقریبا غیرممکن کردهاند.
راهاندازی خانهی هوشمند
خوشبختانه باید بگوویم که در این زمینه گجتهای بسیار جذابی در بازار وجود دارد. بهتر است ابتدا وسایلی مانند سنسورهای حرکتی و پریزهای هوشمند را خریداری کنید تا با این کار تا حدی با امکانات یک خانهی هوشمند آشنا شوید.
همچنین برخی محصولات رایج مانند لامپها و ترموستاتهای هوشمند هم طرفداران زیادی دارند. توصیه میشود قبل از خرید این اقلام کمی فکر کنید تا مطمئن شوید که پولتان را هدر نمیدهید.
کلام آخر
با راهاندازی یک خانهی هوشمند، شما امنیت، شخصیسازی، انعطافپذیری و رضایت خود را ارتقا میدهید. این کار لازم نیست گران یا پیچیده باشد. در ابتدا فقط با خرید چند گجت ساده و انجام برخی آزمایشها میتوانید سطح راحتی و آسایش را افزایش بدهید.
توصیه دیگری که می کنیم این که ابتدا باید اهداف خود را از هوشمند کردن خانه مشخص کنید و در این راستا گجتهای لازم را بخرید و برای شروع خرید یک یا دو گجت کافی است.
ارسال نقد و بررسی