تراجنسی و تغییر جنسیت در این افراد موضوعی است که برای خیلی ها جا افتاده است . البته برای خیلی دیگر نیز یک موضوع عجیب و نشدنی است.
نسبت به سال های ابتدایی شناخت بیشتری درباره این قشر از جامعه به وجود امده است اما کماکان خلاءهایی نیز وجود دارد. موضوعاتی که شاید پیش پا افتاده باشد اما کمبود آن به شدت حس می شود.
این کمبودها باعث شده تا سطح کیفیت زندگی تراجنسی ها پایین بیاید و دچار مشکلات و عواقب شدیدی شوند.
1- تراجنسی ها به شدت در معرض خودکشی هستند
این درست است که تراجنسی و جراحی تغییر جنس در ایران قانونی است اما کماکان مشکلات زیادی بر سر راه تراجنسی ها وجود دارد.
عدم حمایت از سمت خانواده، مشکلات مالی، کمبود امکانات پزشکی، کیفیت های نامناسب جراحی، مشکل در پیدا شغل مناسب و … مسایلی است که باعث می شود یک تراجنسی در انزوای شدید قرار گیرد.
این اما یک سمت ماجرا است، سمت دیگر آن مشکلات پس از تغییر است.
هزینه های سنگین هورمون، طرد شدن از خانواده، مشکلات تغییر مدارک و… عوامل دیگری است که فرد را بیشتر به سمت تنهایی و انزوا سوق می دهد.
مجموع این عوامل باعث میشود تراجنسی ها به شدت در معرض تفکر به خودکشی قرار بگیرند و مشکلات بعدی برایشان ایجاد شود
2- هیچ آمار دقیقی وجود ندارد.
این یک واقعیت است که هیچکس نمی داند واقعا چند تراجنسی واقعی در ایران هستند.
گاهی آماری از سمت پزشکی قانونی ارائه می شود ولی این تنها آمار کسانی است که برای دریافت مجوز مراجعه کرده اند نه تمام تراجنسی ها.
بسیاری از تراجنسی ها هیچگاه خودشان را معرفی نمی کنند و به هیچ جا مراجعه نمی کنند، عده ای به کشورهای دیگر می روند و برخی هم تنها به روانپزشک و دوره های رواندرمانی اکتفا می کنند و وارد پزشکی قانونی نمی شوند.
هیچ کار کارشناسی و آماری برای جمع آوری تعداد واقعی تراجنسی ها در ایران انجام نشده است و به همین خاطر هیچگاه به طور دقیق نمی توان تعداد تراجنسی های واقعی را در ایران متوجه شد تا برنامه ریزی دقیقی انجام شود
۳- یافتن کار یک رویا است
ترنس ها دو دسته هستند ترنس های مرد و ترنس های زن.
برای ترنس های مرد پس از تغییر مدارک و جراحی با توجه به این که دیگر از نظر قانون و مدارک شناسایی مرد محسوب می شوند کارت معافیتی از سمت سازمان نظام وظیفه صادر می شود. اما این کارت در واقع معافیت پزشکی بوده و با عنوان اختلال روانی صادر می شود. یعنی یک تراجنسی مرد باید پس از جراحی قید کار در تمام ادارات دولتی و بسیاری از ارگان ها و سازمان های دیگر را بزند. حتی اگر تحصیلات بالایی داشته باشد و در رشته خود نمونه باشد با عنایت به کارت پایان خدمتی که دریافت کرده یک بیمار روانی محسوب می شود.
ترنس های زن نیز در برهه ای از زمان ظاهری فی مابین دارند و در حال تغییر می باشند و ممکن است ظاهر و تناسب خوبی با مدارک شناسایی خود نداشته باشند، اینجاست که یا باید قید کار کرد را بزنند یا باید طعنه ها و مشکلات و تبعیض های محیط کار را تحمل کنند.
برای هر دو گروه نیز پس از جراحی تغییر هیچ تضمینی وجود ندارد که در شغل قبلی خود بافی بمانند و بتوانند از موقعیت شغل پیشین خود استفاده کنند و ممکن است به راحتی پس از جراحی از شغل خود کنار گذاشته شوند.
قانون متاسفانه در این سه مورد سکوت سنگینی دارد و هیچ حمایتی از کارکنان تراجنسی نمی کند و به راحتی حق این افراد در محیط های کار پایمال می شود
۴- پذیرش در خانواده ها نیست
هرچقدر هم که بگوییم این موضوع جا افتاده است و برخورد بهتری نسبت به گذشته وجود دارد اما باز هم اکثر خانواده ها بیشتر از اینکه نگران وضعیت فرزند خود باشند و او را حمایت کنند، نگران برخورد مردم یا به زبان ساده تر حرف مردم هستند.
خانواده ها با بهانه ترس از آبروریزی فرزندان خود را طرد می کنند و از وی حمایتی نمی کنند و در بهترین حالت اگر مانع مراحل تغییر وی نشوند، او را از محیط خانه بیرون کرده و ارتباطشان را با وی قطع می کنند.
حتی خانواده هایی هم که فرزندان خود را می پذیرند نیز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم میکنند.
فشار اجتماعی که به خانواده ها وارد می شود، تمسخر یا تحقیر دوستان و فامیل و… نیز مسایلی است که خانواده های حامی با آن روبرو هستند و به شدت تحت فشار قرار میگیرند تا جایی که ممکن است عطای حمایت از فرزندشان را به لقایش ببخشیند.
عدم حمایت خانواده بزرگترین مشکلی است که ترنس ها با آن دست و پنجه نرم میکنند
۵- ترنس ها در معرض تبعیض های اجتماعی هستند
نگاه های بد، کلیشه های نامناسب، تفکرات غلط و تبعیض های اجتماعی، نمونه هایی از مشکلاتی است که یک تراجنسی قبل و بعد از جراحی با آن دست و پنج نرم می کند.
هنوز هم تراجنسی از نگاه عرف یک انحراف جنسی محسوب می شود نه یک مشکل.
بسیاری از مردم تصور می کنند تراجنسی ها با میل و علاقه خودشان و تنها از روی هوی و هوس دست به این تغییرات می زنند.
جامه به دلیل ناآگاهی عمومی که دارد نتوانسته تراجنسی ها را بپذیرد و دست رد به سینه آن ها می زند.
به همین دلایل تراجنسی ها در جامعه دچار مشکلات و تبعیض های زیادی شده‌اند و از برخی حقوق اولیه خود محرومند
۶- متولی مناسبی ندارند
تراجنسی ها در ایران تحت نظارت سازمان بهزیستی و بخش آسیب های اجتماعی قرار دارد.
این به آن معنی است که تراجنسی ها در کنار معتادین، دختران فراری و سایر آسیب های اجتماعی دسته بندی می شوند.
همین دسته بندی باعث شده است که مشکلات زیادی برای این افراد به وجود آید از جمله اینکه تا زمانی که یک ترنس به شرایط بحرانی نرسد نباید انتظار کمک از ارگان های دولتی داشته باشد.
وزارت بهداشت هیچ گونه کمکی به تراجنسی ها نمی کند و هیچ ارگان دولتی دیگری نیز متولی امور تراجنسی ها نمی شود.
مجموع این شش عامل باعث شده تا تراجنسی ها تحت فشار اجتماعی قرار گیرند و با وجودی که رفتار آن ها قانونی و شرعی است اما کماکان با مشکلات ریز و درشت زیادی دست و پنجه نرم کنند. بسیاری از این موارد بسیار ساده و پیش پا افتاده است اما مشکلات بزرگی را برای فرد به وجود می آورد.